فرازی از دعای بیست و پنجم:(در حق فرزندانشان)

خدايا، به دست قدرت خود چيرگي‌اش (شیطان) را از ما بردار

،تا با دعاي فراوان به درگاهت راه ما را بر او بربندي
و به ياري تو از نيرنگش مصون مانيم.

خدايا، هر چه از تو خواهم، عطايم كن،
و هر نياز كه دارم، برآورده ساز،
و اجابتي را كه خود ضمانت آن كرده‌اي، از من دريغ مفرما،
و دعايم را از رسيدن به پيشگاه خودت باز مدار؛
زيرا خود مرا به دعا فرمان داده‌اي.
همه‌ي آنچه را در اين جهان و آن جهان مايه‌ي اصلاح كار من است، به من ارزاني كن؛
چه آنها كه بر زبان آورده‌ام و چه آنها كه از خاطر برده‌ام،
آشكار كرده‌ام يا نهان داشته‌ام،
پيش هر كس گفته‌ام يا از همه پنهان گذاشته‌ام.
چنان كن كه در همه‌ي اين حالات، تنها از تو نياز خواهم و از شايستگان باشم
و با درخواست كردن از تو، از كام يافتگان به شما آيم.