روزی امام سجاد (علیه السّلام) در بازار مدینه شنید مردی می گوید:

اِرحَمُونی اَنا رَجُلٌ غَریبٌ
به من رحم کنید که من مردی غریب هستم.

حضرت به او فرمود:
اگر تو غریبی به من بگو،
اگر مقِّدر شده باشد که تو در اینجا از دنیا بروی آیا جنازه ات بدون دفن می ماند؟

آن مرد با تعجب گفت:
الله اکبر، چگونه جنازه ام را دفن نمی کنند با اینکه در برابر دید مردم مسلمان می باشم.

امام منقلب شد و گریست و با همان حال فرمود:
و اسَفاه عَلَیکَ یا اَبَتاهُ! ثُبقی ثَلاثَهَ اَیّامِ بِلا دَفنِ وَ اَنتَ اِبنٌ بِنتِ رَسُولِ الله
ای وای، فریاد از اندوه جانکاه تو ای پدر! که جنازه ات سه روز بدون دفن باقی ماند با اینکه پسر دختر پیامبر خدا ص هستی.

  مأساة الحسین علیه السلام: ۱۵۳.