از شيخ ابوالحسن خرقانی پرسیدند که “غریب” کیست؟
گفت: غریب نه آن است که “تنش” در این جهان غریب است،
بلکه غریب آن است که دلش در تَنش غریب است؛
و سِرّش در دل غریب بُوَد…