روایت شده که امیر المؤمنین (علیه السلام) شبی مهتابی از مسجد بیرون شد و قصد بیابان کرد؛ گروهی به دنبال حضرت راه افتادند، حضرت توقفی کرد و ایستاد.

 بعد فرمود: شما چکاره هستید؟

 گفتند: ای امیرالمؤمنین، ما از شیعیان شما هستیم، نگاهی به چهره آنان کرد و فرمود: من در چهره شما نشانی شیعه نمی بینم!

 عرض کردند: نشانی شیعه چیست ای امیرمؤمنان؟

 فرمود: چهره هایشان زرد از شب زنده داری و بیدار خوابی، دیدگانشان اشک آلود از گریه، از قیام به شب زنده داری پشتشان خم، از کثرت روزه شکم هایشان به پشت چسبیده، لب هایشان خشک از بسیاری دعا، گَرد خاشعین بر آنان نشسته.

بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۵۱

☘☘☘☘☘☘☘