علی بن سوید : به امام کاظم علیه السلام گفتم: به من سفارشی كن.
فرمود:
«تو را به پروامندی از خدا سفارش می كنم». آن گاه سكوت كرد.

من از تنگ دستی خود، نزد او شِكوه كردم و گفتم: به خدا سوگند، برهنه ام و برهنگی ام به جایی رسیده كه فلانی، دو جامه خویش را از تَنَش در آورْد و به من پوشاند!

فرمود: «روزه بگیر و صدقه بده».

گفتم: از آنچه برادرانم به من عطا می كنند، هرچند اندك، صدقه بدهم؟

فرمود: «آنچه را كه خداوند، روزی تو می كند، صدقه بده، هرچند ایثار كنی [و خودت به آن، محتاج باشی]».

الكافی، ج 4 ص 18 ح 2