یا اَیهاالَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.

ای کسانی که ایمان آورده اید! صبر کنید و در برابر دشمنان پایدار باشید و از مرزهای خود مراقبت کنید و از خدا بپرهیزید (تقوی و خدا ترسی را پیشه سازید) شاید که رستگار شوید.
[سوره آل عمران، آیه ۲۰۰]

نعمانی در کتاب غیبة خود از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند که درباره این آیه فرمودند:
 که صبر کنید بر ادای فرایض و در مقابل دشمنان پایداری کنید و با امامتان که انتظار ش را می کشید مرابطه نمایید.[غیبت نعمانی: ص ۱۰۵ – المحجة: علامه بحرانی، ص ۹۹.]

مرابطه در لغت به معنای مراقبت از مرزها و بستن و محکم کردن آمده است و شاید مراد از مرابطه در این آیه شریفه این باشد که منتظر واقعی در عصر غیبت از خانه دل در مقابل غیر امام زمان مراقبت می نماید و سرزمین پنهاور قلبش را محل عشق و علاقه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می گرداند و دل را به حضرت مهدی (علیه السلام) پیوند می دهد.

احتمال دیگری که در باره لغت مرابطه وجود دارد این است که رابطه با امام (علیه السلام) یعنی خود را به رشته ولایت او بستن و بر خدمت و پیروی و یاری او گردن نهادن، و این یکی از ارکان ایمان است که آدمی خود را به امام خویش مربوط سازد و از او جدا نشود.

مکیال المکارم: ج ۲، ص ۵۷۲ – تفسیر برهان: ج ۱ ، ص ۳۳۵، حدیث ۱۲.