شیوۀ حکمرانی امام زمان(علیه السلام)
شیوۀ حکمرانی امام زمان(علیه السلام) چگونه خواهد بود؟ ایشان چگونه بر میلیارها انسان با انواع سلایق فرهنگی حکومت خواهد کرد؟ آیا حضرت، بهوسیلۀ نیرویهای امنیتی و نظارت شدید، افراد را کنترل میکند، یا اینکه با معجزه، آدمها را بیاختیار کرده و مطیع خودش میکند؟!
قدرت حکومت امامزمان(ع)، نه مبتنی بر معجره است نه نظارتِ شدید مأموران حضرت، بلکه ناشی از محبت مردم نسبت به ایشان است؛ مردمی که حاضرند بهخاطر امامشان بمیرند نه اینکه از او طلبکار باشند! مردمی که حاضرند بهخاطر او، سختیها را به جان بخرند و برای همدیگر فداکاری کنند.
اربعین یک نمونه از شیوۀ حکمرانی امامزمان(ع) را به نمایش گذاشته است؛ اولاً کسانی که به زیارت اربعین میآیند، برایشان واجب نبوده که بیایند! ثانیاً کسانی که به زائران، خدمت میکنند غالباً هموطنان خودشان هم نیستند! ثالثاً کسانی که در این راه، نذورات میدهند، اکثراً ثروتمند نیستند و از اضافیِ پولشان در اینجا خرج نمیکنند، بلکه از زندگیشان زدهاند و با عشق، دارند به مردم خدمت میکنند.
در فضایی که همه دارند با عشق، برای مولای خود حرکت میکنند و برای هم فداکاری و خدمت میکنند، دیگر چه نیازی به نظارت و قوۀ قضائیه هست؟! کسی که هستیِ خودش را آورده و برای زائران خرج میکند، چه کنترل و نظارتی میخواهد؟! نظارت و کنترل آنجایی لازم است که زمینۀ رانتخواریِ دولتی وجود داشته باشد.
استاد پناهیان
عمود۷۰۷ | موکب امام رضا(ع) - ۹۷/7/۳۰