«اَلسَّلامُ ﻋَﻠَﯿْﮏَ ﯾﺎداﻋِﯽَﷲِ وَ رَﺑّﺎﻧِﯽُ آﯾﺎﺗِﻪِ..» داعی یعنی دعوت کننده به سمت خدا (یعنی امام زمان تو مردم را به سمت خدا دعوت می کنی، راهنمای مردم به سمت خدا هستی)

دو نوع دعوت داریم؛ 

1- یکبار به فلانی می گویی آدرس کجاست! آدرس را به تو نشان می دهد می گوید، اینجا و اینجا و اینجا، که بروی به آدرس میرسی.

2- اما یکبار طرف هم آدرس را به تو نشان می دهد، هم دست تو را می گیرد و به سمت آدرس می برد.

دعوت امام زمان (عج) از نوع دوم است! یعنی نه تنها امام زمان آدرس خدا را به ما نشان می دهد، بلکه ما را به سمت خدا راهنمایی هم می کند و می برد.

اما شرطش هم این است که، خودمان همراهش باشیم، گاها امام ما را می خواهد ببرد ولی ما همراه امام نیستیم و این از بد روزگار است!

«وَ رَﺑّﺎﻧِﯽُ آﯾﺎﺗِﻪِ..» رب یعنی پرورش دهنده، اینکه می گویند خدا رب است! یعنی پرورش دهنده ی انسانهاست، اینکه می گوییم امام زمان «رَﺑّﺎﻧِﯽُ آﯾﺎﺗِﻪِ..» هست، یعنی امام زمان پرورش دهنده ی آیات خداست!!

?آیات فقط آیات قرآن نیست، بلکه نشانه های خداست! یعنی امام زمان (عج) است که باعث هدایت تکوینی و تشریحی موجودات می شود و آنها را رشد می دهد! حتی گیاهان، حتی موجودات دیگر هم برای رشد خودشان، نیاز به هدایت امام زمان دارند!

در دعای عدیله می گوییم «ﺑِﻴُﻤْﻨِﻪِ رُزِقَ اﻟْﻮَرَی» به یمن امام زمان (عج) است که موجودات روزی می خورند، یعنی موجودات کلی است چه آدم، چه گیاه!!!

ادامه دارد …

برگرفته از فایل سخنرانی
“شرح زیارت آل یاسین″
استاد احسان عبادی