پسرم درست است من به اندازه پیشینیان عمر نکرده ام،اما در کردار آنها نظرافکندم،ودرآثارشان سیر کردم.

 تاآنجا که گویا یکی ازآنان شده و از اول تا پایان عمرشان باآنان بوده ام.

پس قسمت های روشن وشیرین زندگی آنان رااز دوران تیرگی شناختم و زندگانی سودمند و زیانبارشان راشناسایی کردم.

سپس از هرچیز مهم وارزشمند،از هر حادثه زیبا وشیرین،آنهارابرگزیدم و ناشناخته های آنان را دور کردم،پس آنگونه که پدری مهربان نیکی ها را برای فرزندش می پسندد،من نیز بر آن شدم تو را باخوبی ها تربیت کنم.

زیرا در آغاز زندگی قرار داری،تازه به روزگار روی آورده ای،نیتی سالم وروحی باصفا داری.

نامه31نهج البلاغه