امام علی علیه السلام:

اي بندگان خدا! شما را به ترس از خدا سفارش مي كنم، و شما را از منافقان مي ترسانم زيرا آنها  گمراه و گمراه كننده اند
خطاكار و به خطاكاري تشويق مي كنند
 به رنگهاي گوناگون ظاهر مي شوند
 از ترفندهاي گوناگون استفاده مي كنند
 براي شكستن شما از هر پناهگاهي سود مي برند و در هر كمينگاهي به شكار شما مي نشينند.
 قلبهايشان بيمار و ظاهرشان آراسته است
 در پنهاني راه مي روند و از بيراهه ها حركت مي كنند.
 وصفشان دارو و گفتارشان درمان اما كردارشان دردي است بي درمان
 بر رفاه و آسايش مردم حسد مي ورزند
 و بر بلا و گرفتاري مردم مي افزايند
 و اميدواران را نااميد مي كنند
 آن ها در هر راهي كشته اي و در هر دلي راهي و بر هر اندوهي اشكها مي ريزند
 مدح و ستايش را به يكديگر قرض مي دهند و انتظار پاداش مي كشند
 اگر چيزي را بخواهند اصرار مي كننند و اگر ملامت شوند پرده دري مي كنند
 و اگر داوري كنند اسراف مي ورزند.
 آنها برابر هر حقي باطلي و برابر هر دليلي شبهه اي و براي هر زنده اي قاتلي و براي هر دري كليدي و براي هر شبي چراغي تهيه كرده اند
 با اظهار ياس مي خواهند به مطامع خويش برسند و بازار خود را گرم سازند و كالاي خود را بفروشند
 سخن مي گويند اما به اشتباه و ترديد مي اندازند
 توصيف مي كنند اما فريب مي دهند
 در آغاز راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بست مي كشانند
 آنها ياوران شيطان و زبانه هاي آتش جهنم مي باشند. (آنان پيروان شيطانند و بدانيد كه پيروان شيطان زيانكارانند.)

 نهج البلاغه، خطبه 194