حاج ملاسلطانعلی، روضه خوان تبریزی كه از جملة عبّاد و زهاد بوده است، می‌گوید:
در عالم خواب به محضر والای امام زمان علیه السلام مشرف شدم و عرض كردم:
مولانا! آیا آنچه در زیارت ناحیة مقدسه با این عبارت ذكر شده، درست است كه می‌فرماید:

فَلَاَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً وَ لَاَبْكِیَّنَ عَلَیْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما
ً (پس صبح و شب بر شما ندبه كرده و به جای اشك خون می‌گریم) صحیح است؟
فرمودند: بلی.
عرض كردم:‌ آن مصیبتی كه در آن به جای اشك خون گریه می‌كنید كدام است؟ آیا مصیبت علی اكبر علیه السلام است؟

فرمود: نه، اگر علی اكبر زنده بود، او نیز در این مصیبت خون گریه می‌كرد.
گفتم: آیا مصیبت حضرت عباس علیه السلام است؟
فرمودند: نه، اگر حضرت عباس هم در حیات می‌بود، ‌او هم در این مصیبت خون می‌گریست.
گفتم: البته مصیبت حضرت سیدالشهدا علیه السلام است؟!

فرمودند: نه، حضرت سیدالشهدا هم اگر زنده می‌بود، در این مصیبت خون گریه می‌كرد.
پرسیدم پس آن مصیبت كدام است؟
فرمود: آن مصیبت اسیری عمه ام زینب سلام الله علیها است؛

احمد ‌قاضی زاهدی، شیفتگان حضرت مهدی

 
شهادت صدیقه صغری،محبوب آل عبا،زینب علی مرتضی(ع)، غمخوارحسن مجتبی،رهرو راه سیدالشهدا
وعشق علمدارکربلا به،دوستداران آل محمد(ص) تسلیت باد