رسول اكرم (ص)فرمودند:
خداوند مي‌فرمايد:

هيچ بنده اي با چيزي بهتر از انجام واجبات به من اظهار دوستي و محبت نكرده است و همانا بنده با انجام نوافل اظهار محبت و دوستي به من مي‌نمايد تا آنجا كه محبوب من واقع مي‌شود، پس زماني كه من او را دوست بدارم گوش او مي‌شوم كه با آن مي‌شنود، چشم او مي‌شوم كه با آن مي‌بيند، زبان او مي‌شوم كه با آن سخن مي‌گويد، دست او مي‌شوم كه با آن مي‌گيرد و پاي او مي‌شوم كه با آن راه مي‌رود، اگر مرا بخواند اجابتش مي‌كنم و اگر چيزي از من بخواهد به او خواهم داد.

«المحاسن، ج ۱، ص ۴۵۴»