دلتنگم ،دلتنگ حسین ،آه حسین …حسین….حسین…

این روز ها کبوتر کوچک قلبم همراه قافله  اسرا به هرسو پر می کشد .

این دل تنگم عقده ها دارد              گو ییا میل کربلا دارد

دلم مهجور مانده در غربت کربلا واسرا،بلبل جان عاشقم مظتر است هوای گلزار نینوا راکرده آه حسین جان!

آری کربلا قربانگاه عشاق است وهر وجب از خاکش قصه ها وغصه ها دارد .

یا حسین عشق کربلا دارم                  شوق دیدار نینوا دارم            

وای بر روزی که دل زینب در کربلا لرزید .

وای بر روزی که کوفیان در کربلا مهمان خود را لب تشنه کشتند.

آسمان وزمین نیز اندر ماتم حسین خون گریستند.

 رقیه جان!ای گل باغ رسول از چه روپژمرده ای ،بلبل گلزار حسین ز چه خا موش گشته ای.

صورت چون ماه تو شد کبود از ضرب سیلی در قفای قافله می دویدی با آه وناله بابا حسین….بابا حسین …..

دنیا صراط آخرت است ودر آن هر کسی با رشته حب به امام خویش بسته است.

عالم همه در طواف عشق است ودایره دار این طواف ،حسین است.

صحرای بلا به وسعت تاریخ است .هنوز صدای هل من ناصر حسین به گوش می رسد…..

الرحیل ،الرحیل !یاران شتاب کنید.

اینک کبوتر دلم در این سفر

آسمانی به کربلا رسیده  آه کربلا

…کربلا…

دلنوشته طلبه پایه دوم