عَن أَبِی عَبْدِاللهِ(ع): «قَالَ إِبْلِیسُ خَمْسَةُ أَشْیَاءَ لَیْسَ لِی فِیهِنَّ حِیلَةٌ وَ سَائِرُ النَّاسِ فِی قَبْضَتِی مَنِ اعْتَصَمَ بِاللهِ عَنْ نِیَّةٍ صَادِقَةٍ وَ اتَّکَلَ عَلَیْهِ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ مَنْ کَثُرَ تَسْبِیحُهُ فِی لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ مَنْ رَضِیَ لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ بِمَا یَرْضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ یَجْزَعْ عَلَى الْمُصِیبَةِ حِینَ تُصِیبُهُ وَ مَنْ رَضِیَ بِمَا قَسَمَ اللهُ لَهُ وَ لَمْ یَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ»؛

امام صادق(ع) فرمود: شیطان می‌‌گوید نسبت به پنج نفر هیچ راه نفوذی ندارم ولى دیگران در چنگ من هستند:
1.کسى که با صدق نیت به خدا پناه ببرد و در همه کارهایش به خدا توکل کند،
2.و کسى که در شبانه روز به صورت فراوان تسبیح خدا را بگوید،
3.و کسى که براى برادر مؤمنش آنچه را بپسندد که براى خود مى‌‌پسندد،
4.و کسى که هنگام مصیبت بى تابى نکند
5.و کسى که خشنود باشد به آنچه خداوند براى او قسمت فرموده و دیگر غم روزى خویش نخورد.

 الخصال، ج ۱، ص ۲۸۵