ذکر دوازده امام در یک آیه
اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴿سورة النور ٣٥﴾
روایت ازجابر بن عبدالله انصاری:
به مسجد كوفه وارد شدم و اميرالمومنین"ع” مؤمنان علی را ديدم كه با انگشت در حال نوشتن است و لبخند بر لب دارد.
عرض كردم:
ای امير مؤمنان! به چه می خندید؟
فرمودند:
در شگفتم ازكسی كه اين آيه را می خواند.و آن را آن گونه كه بايسته است نمی فهمد.
خدمت ايشان عرض كردم:
كدام آيه؟
فرمودند:
سخن خداوند متعال كه می فرمايد:
«اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ»
در اين آيه منظور از:
«مشكاة» محمّد صلي الله عليه و آله است
و«فِيهَا مِصْبَاحٌ» مصباح خود من هستم!
و« فِي زُجَاجَةٍ» شيشه در اين آيه حسن و حسين (صلوات الله عليهما) هستند.
«كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ» و كوكب درَّي اشاره به علی بن حسين (صلوات الله عليه) دارد.
و«يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ» محمّد بن علی"ع”
و«زَيْتُونِةٍ» جعفر بن محمّد (صلوات الله)
«لَّا شَرْقِيَّةٍ» موسي بن جعفر (صلوات الله عليه)
«وَلَا غَرْبِيَّةٍ» علي بن موسي (صلوات الله عليه
«يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ» محمد بن علی (صلوات الله عليه)
«وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ» علی بن محمد (صلوات الله علیه)
«نُّورٌ عَلَي نُورٍ» حسن بن علی (صلوات الله عليه)
«يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء» قائم آل محمد (عجل الله فرجه الشریف) است
«وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ».
و روایات زیادی وجود دارد که این آیه در شان اهل بیت صلوات الله علیهم نازل شده است
إلْزامُ النّاصب فی إثْبات الْحُجّة الغائب(عج)-ج1ص77
اثر علی بن زین العابدین یزدی حائری (متوفای ۱۳۳۳ ق)