مقام ربوبيت الهي اقتضا مي‏كنـــد كه‏ همه موجودات را پرورش دهد و تكميل كند،اين بشر است كه بايد از نظر شخص خودش و سعادت خودش به خود بپردازد، اين بشر است كه بايد بداند هر عملي كه مي‏كند بذري است كه در باغ وجود مي‏كارد و ثمره شيرين يا تلخش‏ به اومي‏رسد، كسي نمي‏تواند از ثمره كشت ديگري استفاده كند، و همچنين‏ كسي نمي تواند كه بد بكارد و خوب بدرود .

 رسول اكرم به يگانه دختر عزيزش صديقه كبري سلام الله عليها كه فوق‏ العاده او را دوست مي‏داشت و او را پاره جگر خود مي‏ناميد فرمود :

 دختر عزيزم ! خودت براي خودت عمل كن ، خودت در بوستان زندگي و سعادت خودت بذرهاي نيك بيفشان كه من نمي‏توانم تو را بي نياز كنم و تو نمي‏تواني ثمره عمل مرا بچيني:

دو نصيحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عيش در آ و به ره عيب مپوي

شكر آن را كه دگرباره رسيدي به بهار
بيخ نيكي بنشان و ره تحقيق بجوي

حکمتهاواندرزها شهید مطهری (ره)