فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ. (سوره انعام آیه 43 )

ترجمه:

پس چرا وقتی که بلای ما به آنها رسید تضرّع و زاری نکردند (تا نجات یابند)؟

ولی (بدین سبب که نکردند) دلهاشان را قساوت فرا گرفتو شیطان کردار زشت آنان را در نظرشان زیبا نمود.

نکات آیه:
1- تضرّع به درگاه خداوند، سبب رشد و قرب به او و ترك آن نشانه‌ى سنگدلى و فريفتگى است. فَلَوْ لا … تَضَرَّعُوا

2- انسان فطرتاً زيبايى را دوست دارد تا آنجا كه شيطان نيز از همين غريزه، او را اغفال مى‌كند. «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ»

3- براى افراد لجوج، نه تبليغ مؤثّر است، نه تنبيه. «قَسَتْ قُلُوبُهُمْ»

4- ريشه‌ى غرور و ترك تضرّع، مفتون شدن به تزيينات شيطانى است. فَلَوْ لا … تَضَرَّعُوا … زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ‌

آیه به انسانها فرمان به توبه و تضرع به درگاه خداوند را ابلاغ میفرماید.و توبه را مایه نجات می داند.