دست حاجت چو برى، نزد خداوندى بر
كه كریم است و رحیم است و غفور است و ودود

 قنوت، دست نیاز بر آستان الهى بلند كردن است و خواسته‏ ها را بر شمردن، و این از مستحبات اكید در نماز است.
معناى قنوت، اطاعت و دعا و توجّه و خشوع در نماز است. در قنوت مى‏ توان هر دعایى را خواند. قنوت طولانى، نزد خداوند مطلوب است.

 از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت شده كه: هر كه در دنیا، صاحب قنوت‏ هاى طولانى باشد، در روز دشوار قیامت و در پیشگاه عدل الهى، آسوده‏ تر خواهد بود. (بحارالانوار، ج82، ص199)

 بهترین نماز آنست كه قنوت طولانى داشته باشد. آنان كه به مقام خدا عارف‏ ترند و در نمازشان، گفت و گویى عاشقانه با پروردگار دارند، دعاهاى طولانى در قنوت نمازشان مى‏ خوانند، آن گونه ‏اند كه درباره برخى علما نقل شده است.

 کتاب راز نماز، محسن قرائتی