دعای هفتم - فراز دوم

 ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعٰابُ
در برابر قدرت تو، ناهمواریها و سختیها ، رام و ذلیلند

 ای خدایی که آسمان با این عظمت را برافراشتی؛
 دشواریها به قدرت تو آسان میگردد.

  ای خدایی که زمین را با تمام شگفتیهایش، مهد حیات موجودات قرار دادی؛
دشواریها به قدرت تو آسان میگردد.

ای خدای کهکشانهای عظیم؛
و ای مدبر گردش بسیار منظم زمین و خورشید؛
دشواریها به قدرت تو آسان میگردد.

 ای خدایی که این همه عظمت و شگفتی خلقت در برابر قدرتش، چیزی نیست،
دشواریها به قدرت تو آسان میگردد.

 اگر من  از تو میخواهم که گره مشکلاتم را باز کنی؛
 اگر از تو میخواهم که شدت سختیها را کُند و مرا به راحت برسانی
به این دلیل است که:

 اینها امور سهل و بسیار بسیار کوچکی هستند در برابر عظمت تو.

سختی برای تو معنایی ندارد
 دشواریها در برابر قدرت تو خوار و ذلیل هستند