امام رضا عليه السلام:

كسى كه به زبان خود استغفار كند اما در دلش [از گناه ] پشيمان نباشد خودش را مسخره كرده است
كسى كه از خدا بهشت بخواهد امّا در برابر سختيها شكيبا نباشد خود را به سخره گرفته است
كسى كه خواهان موفقيت باشد امّا نكوشد خودش را به باد تمسخر گرفته است
كسى كه جوياى دورانديشى باشد امّا احتياط نورزد خودش را ريشخند كرده است
كسى كه از آتش دوزخ به خدا پناه برد امّا خواهشهاى دنيايى را رها نكند خود را به باد تمسخر گرفته است
و كسى كه خدا را ياد كند ولى براى ديدار او نشتابد خود را ريشخند كرده است.

بحار الأنوار،ج 11،ص 356