مردی از تَرَک پوست دست و پای خود، نزد امام صادق علیه السلام اظهار ناراحتی کرد

امام به او فرمود

«پنبه ای بردار و یک گیاهِ بان در میان آن قرار ده و آن را در ناف خود کن»

اسحاق بن عمّار گفت:
فدایت شوم! گیاهِ بان(فندق هندی) را در میان پنبه ای بپیچد و آن را در ناف خود قرار دهد؟

فرمود: «امّا تو ای اسحاق! بان را در ناف خود بریز، که بزرگ است [و گنجایش دارد]».

ابن اذینه می گوید:

پس از آن ماجرا، آن مرد را دیدم و به من گفت که آن کار را یک بار انجام داده و ناراحتی او از میان رفته است

الکافی، ج 6، ص 523، ح 2،

بحار الأنوار، ج 47، ص 48، ح 75