دعای هشتم - فراز دوم

 خدایا دوست دارم از آنان باشم
 که قلهٔ محبت و طاعت و عبادت تو را فتح میکنند .
 از آنان که در عبادت، هیچ احساس سنگینی و دشواری نمیکنند .
 و سختی راه، از رفتن بازشان نمی دارد

 پس خداوندا به تو پناه میبرم
از اینکه احساس سنگینی و سختی
طاعت و فرمان تو 
مرا از انجام آن محروم کند 

خداوندا پناه میبرم به تو از
وسوسه و فریب شیطان
و همراهی نفس تنبل و راحت طلب
 با او
در دور کردن «من»از فرمانبرداری تو

خدایا پناهم ده و یاریم کن
تا بر این احساس غلبه کنم

یاریم کن تا باور کنم هیچ زحمت و طاعتی هر چند کوچک در محاسبات تو گم نمیشود

 یاریم کن تا خود را با تمرین و مداومت، به طاعت عادت دهم

 و شیرینی فتح قلهٔ محبت و پاداش تو 
سختی و سنگینی بالا رفتن و خسته شدن و زمین خوردن را برایم آسان کند

 و این نفس تنبل و تکلیف گریز
باور کند که تو
 هیچ دستوری خارج از توان بندگانت
 بر آنان تحمیل نمی کنی