ابن ابى يعفور به دردى مبتلا بود كه درمان آن برايش سخت‌تر از خود درد بود، زيرا پزشكان معالج براى تسكين مرض وى، شراب تجويز كرده بودند.

وى براى حل اين مشكل از كوفه به مدينه شتافت و از محضر مولاى خويش كسب تكليف كرد.

حضرت صادق عليه السلام فرمود: از آن مايع ننوش!

عبدالله وقتى به كوفه برگشت، درد به سراغش آمد. بستگانش با اصرار و اجبار اندكى شراب به او نوشاندند. درد آرام شد . او از اين حادثه تلخ و ناگوار خيلى ناراحت شد. دوباره به مدينه منوره مسافرت كرد و موضوع واقعه را با امام عليه السلام در ميان نهاد. 

امام صادق عليه السلام فرمود: اى فرزند ابى يعفور! از آن ننوش! حرام است! اين ناراحتى، از شيطان است كه برتو مسلط شده است.

اگر او از تو نااميد شود، تو را رها خواهد كرد و ديگر به سراغت نخواهد آمد.

عبدالله به كوفه برگشت. درد شديد شد. بيش از هميشه او را آزار مى داد. بستگانش وقتى ناراحتى او را ديدند، به او گفتند: تو براى تسكين، ناچارى مقدار كمى از شراب بنوشى! اما عبدالله گفت: به خدا قسم! هرگز يك قطره هم نخواهم نوشيد، هرچند بميرم.

ناراحتى وى مدتى ادامه داشت، تا اين كه خداوند او را شفا داد و تا زنده بود آن ناراحتى را احساس نكرد. اين چنين بود كه پيش بينى امام صادق عليه السلام تحقق يافت.

منبع: مرکز نشر اعتقادات