دعای چهلم - فراز اول 

حَتَّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ
چنان كه آرزو نكنيم ساعتى را به ساعت ديگر رسانيم و روزى را به روز ديگر بريم، يا دمى را به دمى ديگر پيونديم و گامى پس از گامى برداريم.

خدایا کمک کن در موقعیتی قرار بگیرم که:
توقع ساعتی بعد از این ساعت
و روزی بعد از امروز را نداشته باشم

 آرزوی دراز یعنی توقع نَفَس بعدی
یعنی توقع روزِ بعد از امروز
و ماه بعد از این ماه

و همه اینها یعنی از دست دادن فرصت
و عمل امروز را به فردا سپردن

فرصتها، گاهی فقط یک لحظه هستند
و مانند صید باید شکارشان کرد

گاهی به قدر یک نَفَس هم زمان نیست
و فرصت عمل از دست می‌رود
و امید و آرزوی زندگی روز بعد و ساعت بعد و ماه بعد،
خسران بزرگی را به بار می‌آورد

 خدایا یاریم کن تا یاد مرگ
مرا در استفاده از فرصتها به پیش براند

 اینجا زمان عمل است
و فردا که حساب آغاز شد
فرصت عمل قطع می‌شود

پس لحظه لحظهٔ حضور در این دنیا
برایمان سرنوشت‌ساز است

در این دنیا قیمت لحظه‌ها آن است
که به عمل تبدیل شوند

و مؤمن حتی یک لحظه را هم
از دست نمی‌دهد
حَتَّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ

و آرزوی نَفَسی و ساعتی و قدمی دیگر
او را از فرصت امروز دور نمی‌کند