شبث ابن ربعی:

اسمش شبث ابن ربعی است،دیرتر از همه اسلام آورد.علامه شهیدی او را به طاووس تشبیه می کند.

پس از رحلت پیامبر مرتد گردید و طرفدار پیامبران دروغین شد.

وقتی ابوبکر پیامبران دروغین را شکست داد دوباره مسلمان شد.در زمام امیرالمؤمنین جزو سپاهیان حضرت امیر بود ، به خوارج پیوست و بعد از متفرق شدن خوارج دوباره به سپاه امام آمد.

بعد از شهادت امیرالمؤمنین، به معاویه پیوست و سعی کرد امام حسن(ع) را به معاویه تحویل دهد.

شبث در واقعه عاشورا از کسانی بود که به امام حسین علیه السلام نامه نوشتند و او را به کوفه دعوت کردند. اما او با روی کار آمدن عبیدالله زیاد در کوفه به سمت وی رفت و با مسلم بن عقیل دشمنی کرد. او که تا روز پنجم محرم از رفتن به کربلا طفره می‌رفت، مجبور به شرکت درواقعه کربلا شد، در روز عاشورا که فرمانده نیروهای پیاده لشکر دشمن (شمر ابن ذالجوشن) بود، امام حسین علیه السلام در اولین سخنرانی خود از او و دیگر سران کوفه نام برد و نامه نوشتن و دعوتشان را یادآوری کرد.

وی در معرکه کربلا زیرکانه عمل کرد و از رویارویی مستقیم با حسین و یارانش پرهیز کرد تا جایگاه خود را در آینده به خطر نیندازد. 

او بعدها به همراهی مختار ثقفی به خونخواهی امام حسین علیه السلام در آمد و رئیس پلیس مختار شد. وقتی مختار که به قلع و قمع قاتلین امام حسین(ع) مشغول شد او را نیز تعقیب کرد که شبث به بصره نزد زبیریان فرار کرد و پس از آن در کشته شدن مختار توسط زبیریان حضور داشت. سپس با غلبه حجاج بن یوسف (فرمانروای مروانیان) بر زبیریان در کوفه او به مروانیان پیوست.

شبث سرانجام در سال هشتاد قمری با بیش از یک قرن عمر در کوفه از دنیا رفت.