پيامبراكرم (صلى الله عليه و آله وسلم) فرمودند:

اَمَرَنى رَبّى بِسَبْعِ خِصالٍ: حُبِّ المَساكينِ وَ الدُّنُوِّ مِنْهُم و اَنْ أكثِرَ مِن «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه » وَ اَنْ اَصِلَ بِرَحِمى و اِن قَطَعَنى و اَن اَنظُرَ الى مَن هُوَ اَسفَلُ مِنّى و لا اَنْظُرَ اِلى مَنْ هُوَ فَوقى و اَن لا يَأخُذَنى فِى اللّه ِ لَومَةُ لائِمٍ و اَنْ اَقولَ الحَقَّ وَ اِنْ كانَ مُرّا و اَن لا اَسْاَلَ اَحَدا شَيئا؛

پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است:
_ دوست داشتن بينوايان و نزديك شدن به آنها
_ ذكر لا حول و لا قوة الا باللّه را بسيار گفتن
_ با خويشاوندان رابطه برقرار كردنهر چند آنان قطع رابطه كنند.
_ به پايين تر از خود نگاه كنم نه به بالاتر
_ در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم.

_ حق را بگويم اگر چه تلخ باشد 
_ از كسى چيزى نخواهم.

الاصول الستة عشر، ص ۷۵