یکی از یاران امام هادی (ع) در حالی که لباسهای خونین و بدن مجروح داشت خدمت حضرت هادی ع رسید و باناراحتی به حضرت از نحس بودن آن روز گلایه کرد و گفت که عجب روز شومى برایم بود! خدا شرّ این روز را از من باز دارد!
امام هادى علیه ‏السلام در پاسخ به او گفتند: این چه سخنى است كه می‏گویى! روزها چه گناهى دارند كه شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست خود مجازات می‏شوید، به ایام بدبین می‏شوید و به روزگار بد و بیراه میگویید!
امام در ادامه فرمود:
یَا حَسَن!ُ اِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِیبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِى بِالاْءَعْمَالِ عَاجِلاً وَ آجِلا
ً اى حسن! به طور یقین خداوند متعال پاداش می‏دهد و عقاب می‏كند و در مقابل رفتارها در دنیا و آخرت مجازات می‏كند.

 بحارالانوار،ج2، ص56 ،حدیث 1