اگر در قانون جذب، باور به خدا مطرح است، آن خدای متعالی که در اسلام گفته شده مراد نیست، بلکه خدایی مدنظر است که نه‌تنها از بندگانش عبادت و بندگی نخواسته، بلکه کمر به خدمت آدمیان بسته است. مایکل لوسیر در کتاب قانون جذب بدون اینکه به غایت الهی تن دهد، گفته است:

 «هدف از زندگی شناخت و تجربه‌ی کامل لذت است. نقاش از نقاشی لذت می‌برد، خواننده از خواندن لذت می‌برد، رقاص از رقصیدن لذت می‌برد. در این موارد نقاشی، خوانندگی و رقصیدن راهبردهایی است برای لذت بردن.»

 مایکل لوسیر، قانون جذب، تهران: نشر درسا، ۱۳۸۲، ص ۵۷.