پاسداشت حقوق مردم در حکومت، سخت در گرو پاسداشت عدالت‌ورزی همه‌جانبه برای آنان است، عدالتی که برای مردم باشد و فدای چیزی نگردد. امام علی (ع) حکومت را بدین منظور می‌خواست، چنان‌که فرمود: 

بدانید، به حقّ آن که دانه را شکافت و جان را آفرید، اگر حضور حاضران و اتمام حجّت با وجود ناصران نبود، و اگر خداوند از عالمان پیمانی سخت نگرفته بود که در برابر شکم بارگی ستمگر و گرسنگی ستمدیده، هیچ آرام و قرار نگیرند، بی‌تأمّل رشتۀ حکومت را از دست می‌گذاشتم و پایانش را چون آغاز می‌انگاشتم، و چون گذشته، خود را به کناری می‌داشتم.(نهج البلاغه ، خطبه3)

امام (ع) به روشنی بیان کرده است که حکومت را به سبب خواستِ مردم برای برپا داشتن عدالت پذیرفته است تا به ستمِ ستمگران پایان بخشد و دادِ ستمدیدگان را بستاند.

در آموزه‌های امیر مؤمنان علی (ع) حکومت در اصل برای برپا داشتن عدالت در خدمت مردم است تا این چنین، کرامت انسانها حفظ ‌شود.

حکومت امام علی (ع) ، حکومت موفق تاریخ