جشن میلا منجی عالم حضرت مهدی (ع)
مدرسه علمیه حضرت فاطمه(س) سقز روز یکشنبه مورخ 2/3/95مصادف با خجسته زادروز میلاد منجی عالم امکان حضرت حجت بن الحسن العسگری، مهدی موعود( عجل الله تعالی فرجه الشریف) مراسم جشنی با حضور طلاب و عموم برگزار نمود. این مراسم با قرائت قرآن کریم آغاز و در ادامه ختم جمعی دعای توسل، سخنرانی، اجرای شعر و دکلمه در وصف امام زمان(عج) توسط طلاب،مولودی خانی، و اجرای سرود جمعی فاطمی از دیگر برنامه های فرهنگی این روزبزرگ بود. همچنین خانم رعنا رحیمی یکی از طلاب، در زمینه مهدویت مطالبی را ارائه داد.
ایشان از آثار اعتقاد به امام زمان(عج) سخن راند و گفت:از آثار و برکات زیادی که در زندگی می توان نام برد از جمله:
1. بندگي خداوند :در مباحث توحيدي مطرح است كه خداوند متعال از همه صفات و خصوصياتي كه در مخلوقات مادي و غير مادي وجود دارد منزه و متعالي است.يعني بين خالق و مخلوق هيچ شباهتي از هيچ جهتي وجود ندارد. بنابراين خداوند متعال صورت ندارد ، چشم و زبان ندارد، خشم و خشنودي ندارد.اين صفات ، مربوط به مخلوقات بوده درخداي تعالي نيست.صورت ودست و چشم و زبان خدا حجت هاي او، پيامبر اكرم (ص) و اهل بيت آن حضرت ؛ ودر زمان ما حضرت مهدي (ع)ميباشد.آنان صورت خدايند زيرا براي توجه به خدا بايد به آنان توجه كنيم. آنها دست خدايند زيرا كه خداوند از قدرت خود به آنانعطا نموده. آنها وسيله دريافت و انتشار لطف و فيض خدا در ميان مخلوقاتند.آنها چشم خدا هستند زيرا كه امام هر زمان از جانب حق بر مردم آن زمانشاهد وناظر ميباشد.آنها زبان خدايندزيرا كه دستورات حق را براي مردم بيان مي كنند.پس بندگي خدا از غير طريق اطاعت آنان ودر غير راه ولايت آنها انجام نمي پذيرد. امام صادق(ع) در این باره می فرمایند:«ما عمل كننده به امر خدا و دعوت كننده به راه او بوده،خدا توسط ما شناخته مي شود.و ازطريق ولايتما بندگي مي گردد. ما راهنمايان بسوي خدا هستيم و اگر ما نبوديم خدا بندگي نمي باشد». و نیز در حديث قدسي آ مده است :إن اعظم الطاعات توحيدي و تصديق نبيي و التسليم لمن ينصبه بعهده و هو علي بن ابي طالب (علیه السلام)و الائمه الطاهرون من نسله عليهم السلام به درستي كه برترين راه بندگي من ،به يكتايي من و قبول پيامبر من و تسليم بودن در برابر كسي است كه پيامبر او را منصوب نمودهيعني علي (ع) و پيشوايان معصوم از نسل او مي باشد.از اين رو اگر ما در مقام بندگي خدا و اطاعت از او باشيم،بندگي و عبادت بستري جزء ولايت اهل بيت و اطاعت از امام (ع) و توجه و توسل به او ندارد.
2. شرط ايمان :خداوند متعال در قرآنبرخي از مسلمانان را شايسته مقام ايمان ندانستهنام مسلمان را مناسب آنان معرفي نموده مي فرمايد:اعراب مدعي ايمان شدند . اي پيامبر، به آنان بگو كه لياقت ايمان نداريدولي بگوييد كه ما اسلام آورديم. پس بين مسلمان و مومن تفاوت است. اين تفاوت در كجاست؟مومن چه اعتقادي دارد كه مسلمان ندارد؟ تفاوت ايمان و اسلامغير از اعتقاد قلبي و عملي به مباني دينيدر اعتقاد به اصل مهم ولايت اهل بيت(ع) نهفته است.مومن كسي است كه به جانشينان پيامبر اكرم(ص)،از اميرالمومنين گرفته تا حضرت مهدي(عج)، به همگي آنان معتقد بوده آنان را جانشينان پيامبر و حجج الهي بداند.كسي كه اين اعتقاد را ندارد،شايسته لقب مومن نيست. در روايتي حضرت باقر يا امام صادق (ع) ايمان را اينگونه توصيف فرموده اند : هيچ كس مومن نخواهد بود مگر اينكه خدا و پيامبرش و همه امامان را بشناسد به معرفت امام زمانش دست یابد.و مسايل را به او ارجاع دهد و تسليم فرمان امام زمانش باشد . امام كاظم (ع) به نقل از رسول خدا (ص) فرمودند: كسي كه مي خواهد در حالي خدا را ملاقات كند كه ايمان كامل و اسلام او نيكو باشد پس به ولايت امام زمان (ع) كه همه در انتظار اويند معتقد شود.
3. تنها راه نجات :همانطور كه قبلا گفته شد ايمان غير از اسلام است . مسلمانان (گوينده شهادتين) از اسلام خويش در دنيا بهره مند مي شوند : ارث مي برد ، ازدواج مي كند و از حقوق يك مسلمان در جامعه بهره مند است.ولي مومن ، يعني آن كس كه مطيع ولايت آل محمد(ص) است علاوه بر اينكه در بهره وري از آثار دنيوي اسلام ، با مسلمانان نیز برابر است ، مزيتي كه دارد اين است كه از آثار معنوي و اخروي ايمان نيز بهره مند استدر حالي كه مسلمان غير مومن از آن بهره اي ندارد.و آن عبارت است از : قبول اعمال و نجات اخروي و شفاعت اولياء خدا در عالم آخرت.
4. شرط لازم براي مغفرت حق :يكي از جلوه هاي رحمت بيكرانه خداي متعال ، مغفرت او است . از اسماء او غفور ، غفار ، تواب ، غافر الذنب و خير الغافرين است كه خداوند صد و ده بار در قرآن به اين اوصاف ، توصيف گرديده است . ولي برخورداري از مغفرت خداوند متعال شرايطي دارد كه مهمترين آنها شرط ايمان است . كساني كه از ايمان بهره ندارند از رحمت واسعه الهي بي بهره اند .حتي در صورت شفاعت اولياء خدا ، مورد فضل و مغفرت حق قرار نمي گيرند .
5. درجات بالاترولايت با تقاضاي ازخدا :براي افزايش معرفت و محبت اهل بيت(علیهم السلام) بايد از خدای متعال تقاضا كرد. معرفت و محبت اهل بيت(علیهم السلام) و پيوند و توسل به امام زمان (عج) نعمت ، بلكه برترين نعمت خداوند در حق انسان است و اينكه اين نعمت لطف و رزقي است كه خداي عزوجل صرفا به بندگان نيك و برگزيدگان ازآنها عطا فرموده است . امام صادق(ع) مي فرمايد: محبت ما اهل بيت را خداوند از آسمان ،از مخازني زير عرش فرو مي فرستدكه مانند معادن طلا و نقره بوده ، آن را به مقدار مشخص نازل كرده و به بهترين مخلوقات خويش عطا مي كند.
6. بررسي نعمت خداوند :خداوند متعال نعمتهاي فراواني به بشر ارزاني داشته است كه قابل شمارش نيست .اگر نعمتهاي خدا را بشمايد به عدد در نمي آيد. از ميان اين نعمتهاي بي شمار برخي نعم مادي و دنيوي است كه خداوند به اقتضاي رحمانيت خويش به مومن و كافر عطا فرموده و برخي ديگر نعمتهاي معنوي و اخروي هستند كه راهنماي انسان بسوي سعادت ابدي مي باشد .از برترين نعمتهاي معنوي ، نعمت ولايت و اطاعت و محبت اهل بيت (علیهم السلام) است .امام صادق (ع) مي فرمايد: خداوند نعمتهاي دنيا را به مومن و كافر مي دهد ولي نعمت ولايت را جزء به برگزيدگان از مخلوقاتش عطا نمي كند. اين نعمت ، خير دنيا و آخرت خواهد است زيرا كه راه صحيح زيستن در دنيا را به انسان آموخته ، دستگير انسان در عرصات سهمگين عالم آخرت خواهد بود . حال كه ولايت و اعتقاد به اهل بيت و محبت آنها و پيوند با آنان برترين نعمتي است كه خدا به ما عطا كرده است در مواقع دعا و در مظان استجابت ، اين نعمت عظيم را بايد از خدا تقاضا كرد ، چرا كه اين گوهر الهي را به هر كسي عطا نكرده و در هر مكاني قرار نداده اند. پس بايد دست استغاثه به درگاه حق بلند كرد و از او تقاضا نمود كه : خدايا در طول زمان غيبت و بي خبري ما از امامان ، يقين را از ما سلب مكن ، و ياد و انتظار او و ايمان به او و اعتقاد راسخ به ظهور او و توفيق دعا و صلوات براي او را از ما نگير .
7. شرط قبول اعمال :آن هنگام كه خدا ابليس را به سجده آدم امر كرد ابليس تكبر نموده از خدا خواست كه او را از اين فرمان معاف داشته در عوض عبادتي كند كه هيچ كس خدا را آن گونه عبادت نكرده باشد.خداوند درپاسخ به او فرمود : عبادت آن است كه من فرمان مي دهم نه آن كه تو مي خواهي يعنيعبادت ، اطاعت از فرمان خدا است و تنها به سجده رفتن و تضرع نمودن عبادت نيست . نماز و دعا به شرطي عبادت است كه در اطاعت از فرمان خدا باشد . لذا امام صادق(ع) فرمودند : براي دشمن ما اهل بيت تفاوتي ندارد ، چه روزه گرفته نماز بخواند و يا زنا كرده دزدي كند.او در آتش خواهد بود . در عصر حاضر نيز آن بابي كه هيچ عبادتي جزء از طريق ولايت او پذيرفته نيستوجود مقدس امام زمان (عج) است . پس كسي كه خدا را از غير اين باب ، بندگي كند؛خدا از او نخواهد پذيرفت . امام صادق (علیه السلام) در نامه اي به مفضل بن عمر مرقوم فرمودند : كسي كه نماز خوانده ، زكات بدهد ، حج و عمره بجا آورد ولي معرفت آن كس كه خدا اطاعت او را واجب ساخته است نداشته باشد ، نه نماز،نه روزه گرفته ، نه زكات داده ، نه حج و عمره بجا آورده ، نه از جنايت غسل كرده و تطهير نموده ، و نه حرامي را رها كرده و نه حلالي را حلال داشته است.يعني هر عبادتي كه بدون ولايت ائمه(علیهم السلام) و اعتقاد به امامت آنها انجام شده باشد باطل است .