قبل از قيام قيامت خطاب‏ ميرسد به قابض الارواح “حضرت عزرائيل” كه‏ تمام موجودات را قبض روح كن‏!

همه را قبض روح‏ ميكند.
خطاب مى رسد: قابض الارواح! چه كسى‏ زنده مانده است؟
عرض مى كند: از جنس بشر كسى‏ زنده نمانده است‏. بعد ملائكه و پس از آنها هم‏ جنيان مى ميرند، حيوانات هم ، همگى از بين‏ ميروند.

خطاب ميرسد: قابض الارواح! چه كسى‏ زنده مانده است؟

عرض مى كند: چهار ملك مقرب: جبرئيل، ميكائيل، اسرافيل، من و ذات مقدست‏ كه هميشه زنده هستى‏.
خطاب ميرسد كه آن سه نفر را هم قبض روح كن‏!
جبرئيل، ميكائيل و اسرافيل‏ را هم قبض روح مى كند!

سوال مى شود: قابض‏ الارواح! چه كسى زنده مانده است؟

عرض مى كند: من و ذات مقدس شما كه هميشه زنده هستى‏

آنوقت‏ خطاب مى رسد:

عزرائيل! تو همه را قبض روح‏ كرده اى، حالا من ميخواهم تو را قبض روح كنم و با آن دست قدرت الهى شروع به قبض روح مى كند. حالا با چه كيفيت، با چه فرمان، اشاره و مشيت‏؟

كسى نميداند ” لا اله الا الله “
وقتى جان‏ عزرائيل به سينه اش ميرسدحالا سينه اش چگونه‏ است؟ ما نمى دانيم.
امام عليه السلام‏ ميفرمايد:

عرض مى كند: پروردگارا! به عزت و جلالت قسم كه اگر ميدانستم جان دادن اينقدر سخت‏ است نسبت به بندگانت خيلى رعايت ميكردم‏ ؟

ارشاد القلوب إلی الصواب، نوشته دیلمی، ج1، ص54