توصیہ هاے غذایے و درمانے آیت اللہ بهجت(رحمہ اللہ علیه):
آیت اللہ العظمے بهجت سہ غذا را بہ عنوان موادے ڪہ هم جنبۂ غذائیت دارند و هم دوا هستند، معرفے مےڪنند و در این بارہ مےگویند:
خرما، شیر، ماست، زیت جامع بین غذا و دواست؛ در بسیارے از موارد انسان بہ غذایے میل دارد، ولے مظنون است ڪہ مضرّ و موجب مرض و یا مُبطِئ است.
«خرما، علاج سرطان»
آیت اللہ العظمے بهجت گفتہ اند: تعجب است ڪہ با این همہ پیشرفت هاے علمے و طبّے هنوز نتوانستہ اند سرطان را علاج و یا از آن جلوگیرے ڪنند و یا این ڪہ بفهمند از چہ حاصل مےشود، مےگویند: عراق و مناطقے ڪہ نخلستان دارد و خرماخیز است، مبتلایان بہ سرطان خیلے ڪم و نادر هستند. یڪے از اطبّاء مدّعے بود ڪہ دارویے ڪشف ڪردہ است ڪہ مےتواند سرطان را درمان ڪند و گفتہ است ڪہ آن را از (قانون) شیخ ابن سینا برگرفتہ و عمدۂ اجزاے آن شیرہ خرماست
«ضرر غذاے سرخ ڪرده»
در بسیارے از اوقات، ممڪن است براے غذاهایے ڪہ دوست داریم، خواصّے بتراشیم و از ضررهاے آن غفلت ڪنیم؛ مانند غذاهاے سرخ ڪردنے
گاهے هم برخے غذاها را با وجود این ڪہ خواص مفیدے دارند، بہ دلیل این ڪہ لذیذ نیستند، رها مےڪنیم.
مرحوم آیت اللہ العظمے بهجت مے گویند:
ما غذاهاے لذیذ را خوب و مفید و غذاهاے غیر لذیذ را بد مےدانیم در حالے ڪہ چہ بسا غذاهایے ڪہ با روغن سرخ شدہ مضرّ باشند ولے غذاے آب پز نظیر آب گوشت مفید باشد.
«رعایت نظم در غذا خوردن و خوابیدن»
آیت اللہ بهجت مےفرمایند:
اخلال در نظم خوردن غذاو هضم آن، و نیز اخلال در نظم خواب و دیگر ڪارها، موجب تأخیر تأثیر در آن ها است؛ لذا دربارہ رسول اللہ صلے اللہ علیہ و آلہ و سلم آمدہ است:
(ڪانَ إدامُهُ الْجوعَ)
جوع و گرسنگے، خوراڪ و غذاے ایشان بود.
آرے قرآن و عترت “علیهم السلام” دنیاے ما را نیز تأمین ڪردہ اند. تا گرسنہ نشدید نخورید، پیش از سیر شدن، از غذا دست بردارید
«درمان دیابت»
دربارہ درمان بیمارے قند (دیابت) پرسش هایے از مرحوم آیت اللہ العظمے بهجت شدہ است، ڪہ ایشان این پاسخ ها را در سہ جاے مختلف گفتہ اند:
شاید باید زیاد بہ مسافرت بروے و ورزش ڪنے.
در پاسخ جوانے ڪہ همین بیمارے را داشت: «بین الطلوعین در هواے آزاد قدم بزنید.
هندوانہ ابوجهل (حنظل) بخورید، البتہ بسیار ڪم، زیرا بسیار بد مزہ است.