وَ جاوَزْنا بِبَني‏ إِسْرائيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ بَغْياً وَ عَدْواً حَتَّي إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ آلْآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدينَ (يونس آيه 90و 91)

سرانجام بنی اسرائيل را از دريا رود عظيم نيل عبور داديم و فرعون و لشكرش از سر ظلم و تجاوز ، به دنبال آنها رفتند.

هنگامی كه غرقاب دامن فرعون را گرفت، گفت: ايمان آوردم كه هيچ معبودی، جز کسی كه بنی اسرائيل به او ايمان آورده‌اند، وجود ندارد و من از مسلمين هستم
الآن؟!!
در حالی كه قبلًا عصيان كردی ، و از مفسدان بودی!

شخصی به امام رضا(ع) عرض کرد:
چرا خداوند فرعون را غرق کرد، در حالی که به او ایمان آورد و به یگانگی‌اش اقرار نمود؟

حضرت فرمودند: چون زمانی ایمان آورد که آثار مرگ را دید و ایمان به هنگام دیدن عذاب مقبول نیست و این حکم ثابت خدا در گذشته و آینده است.

بحارالانوار، ج6، ص23