دلبستـه بـه سـکه ‌های قلک بودیـم
دنـبـال بهـانـه‌ هـای کوچـک بودیـم

رؤیای بـزرگ‌ تر شـدن خـوب نبود
ای‌ کاش تمـام عمـر کـودک بودیـم

کوچک که بودیم چه دلهای بزرگی
داشتیم . ولی حالا که بزرگیـم چه
دلتنگیم کاش همان کودک بودیـم
که حرف ها را از نگاهش میتـوان
خواند ، حالا اگر فریاد هـم بزنیـم
کسـی نمیفهمـد و دل خوش کرده
ایـم که سکـوت کـرده ایم سکوت
پر بهتر از فریاد تو خالیست