عرفان یهود در زبان فارسی «آیین قباله»، «آیین قبالا» و «آیین کابالا» هم گفته می‌شود. این آیین دارای مضمون شناسی در دو باب یزدان‌شناسی و آفرینش شناسی است.

کابالا پس از پدید آمدن عقیده به معانی مستور عهد عتیق به شکل نوعی افکار عجیب و خیالات غریب در فلسفه و کلام یهود پدید آمد. جماعتی پیدا شدند و گفتند که اعداد و حروف، معانی عرفانی مخفی دارند و کتاب‌هایی به نام «قباله» در پی کشف حکمت مرموز در پرده‌ی اعداد و حروف کتب مقدس برآمدند و اسراری را به‌زعم خود کشف و بر اساس بازی با کلمات و اعداد، سلسله‌ای از مطالب و معانی را بیان کردند.

مسائل غامض مافوق طبیعی را با این روش تحلیل کردند و بر اساس آن وجود خدا را ناشی از نوری دانستند که از مرکز الهی «مشیت» منبعث می‌شود. انسان در این تحلیل، عالم صغیری است که تمام کمالات عالم کبیر را به صورت خرد دارد و برای رسیدن قوای عظیم و شناخت مسیحا باید از کلمات، حروف و اعداد استفاده کند. این نگرش باعث به وجود آمدن خرافات و اسباب زحمت اهل ایمان شد.

نگرش‏‌هاى کابالایى، مسائل خود را تنها محدود به اقدامات عملى نکرده است. این اندیشه با تولید و تکثیر رمان‏‌ها، فیلم‏ها و مسائلى از این دست سعى دارد اقدامات فکرى و فرهنگى را در راستاى اهداف خود و سلطه بر اندیشه‌‏هاى دیگران انجام دهد.

 چنان‏که مشهور است داستان‌‏هایى همچون هرى‌‏پاتر نیز تحت نفوذ تشکیلات جهانى فراماسونى انجام شده است و هدف از آن، تهاجم به ذهن پاک کودکان و جذب کردن آنان به سمت تعالیم الحادى، شیطانى و ماسونى در آینده است چرا که اگر غیر از این بود، یک نویسنده آماتور و یک داستان بى‌‏محتوا و ضعیف، به هیچ عنوان نمى‌‏توانست به چنین شهرت جهانى دست یابد.