لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۷﴾
آرى گفته [خدا] در باره بيشترشان محقق گرديده است در نتيجه آنها نخواهند گرويد.
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ ﴿۸﴾

ما در گردنهاى آنان تا چانه ‏هايشان غلهايى نهاده‏ ايم به طورى كه سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فرو هشته‏ اند.

تفسیر کوتاه :

«اذقان» جمع «ذقن» به معناى چانه و «مقمحون» از «قمح البعیر» به معناى سر بالا كردن شتر است.

 یعنى همان گونه كه به شتر آب عرضه مى‏شود ولى او سر خود را بالا مى‏برد، به این مردم نا اهل نیز حقّ ارائه مى‏ شود، امّا آنان سر خود را بالا گرفت و در برابر حقّ سر تعظیم فرود نمى ‏آورند.

مراد از زدن غل بر گردن آنان، یا كیفر آخرت آنهاست، و یا مراد وجود عقاید خرافى است كه همچون غل‏ه اى سنگین بر گردنشان است،

نظیر آیه 157 اعراف كه مى‏ فرماید كه از وظایف انبیا برداشتن خرافاتى است كه همچون غل‏هاى سنگین آنان را به بند كشیده است. آرى، انبیا می ‏خواهند غل‏ها را بردارند ولى خود مردم نمى‏ خواهند.

مراد از «القول»، فرمان خداوند در مورد عذاب پیروان شیطان است.

تفسیر نور ،حجت الاسلام والمسلمین قرائتی