تفاوت اعتراضات معیشتی مردمی با اغتشاشات منفعتی غیرمردمی
اعتراضات معیشیتی مردم مسالمت آمیز و متمدنانه هستن نه خشونت آمیز و وحشیانه، عاقلانه هستن نه احمقانه، عادلانه هستن نه ظالمانه، به نفع همه مردم هستن نه گروهی خاص، وطن دوستانه و خداپسندانه هستن نه وطن فروشانه و شیطان پرستانه، سازنده هستن نه مخرب، منتقدانه هستن نه کینه توزانه، انسانی هستن نه حیوانی، ایرانی هستن نه آمریکایی، اسلامی هستن نه یهودی، علوی هستن نه رجوی، شیعی هستن نه وهابی، مردمی هستن نه ضدمردمی.
معترضان مردمی، افرادی هستن که به سیاست های اقتصادی وارداتی غیرمردمی سرمایه دارانه دولتی که خودشون انتخاب کردن و منشأ گرانی و فقر و فساد و تبعیض شده و به قانون گذاری های ناعادلانه رانتی باندی مجلسی که خودشون انتخاب کردن و به بی تفاوتی دانشگاه و حوزه و اساتید و علما و دانشجوها و طلبه هایی که از خودشون هستن و انتظار حمایت و دفاع بیشتری ازشون دارن انتقاد و اعتراض دارن.
اغتشاشگران غیرمردمی ضدمردم که میخوان بر موج مطالبات مردمی سوار بشن و از آب گل آلود ماهی بگیرن و خواسته یا ناخواسته مانع انتقادات عدالتخواهانه مردمی بشن چند دسته ان:
_ اول مارکسیست های ورشکسته ای که میخوان از تبعیض ها و اجحاف های موجود در فضای کارگری در جهت تحقق رویای کمونیستی یا غیرکمونیستی خودشون سوء استفاده بکنن. هرچند تحقق این رویا رو ناممکن میدونن اما خارج شدن از قبر فراموشی رو هم غنیمت میدونن.
_ دوم سلطنت طلب های شکمباره خوشگذرانی که خواسته یا ناخواسته باید دلارهای همایونی رو در این مواقع جبران کنن و هرچند میدونن مضحکه دوست و دشمن میشن اما “شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند”
_ سوم نفوذی های اجاره ای اختلالگری هستن که از آمریکا یا عربستان یا انگلیس یا اسرائیل یا هر کشور دیگه ای اجیر شده باشن، اخلاق و وجدان کاری مجبورشون میکنه سطل آشغال آتیش بزنن یا شعار شاذ بدن یا کشته سازی بکنن یا به وقتش آدم بکشن، ترجیحا از خود مردم.
_ چهارم افراطی های ناامید از دولت امید هستن که تازه فهمیدن چه فریبی از باند هاشمی خاتمی خوردن و برا تخلیه فشار به خشونت و اغتشاش پناه آوردن و دلشون برای فتنه گری تنگ شده.
_ پنجم مرفهان بی دردی هستن که از سر سیری مست شدن و برخی محدودیت های کشور اسلامی مانع کامل یا علنی شدن عیاشی هاشون شده و میخوان از شرش خلاص بشن.
_ ششم بیچاره های فریب خورده فقیری هستن که زیر فشار بی عدالتی های اقتصادی له شدن و ناامید از هرگونه اصلاح و عدالت عاقلانه ای چاره ای جز خشونت برای تخلیه فشارشون نمی بینن. این دسته با پنج دسته قبلی فرق دارن و باید درکشون کرد و البته مواظب بود که اگر هر چه سریعتر به مطالبات برحق مردمی توجه جدی نشه، مردم معترض چاره ای جز پیوستن به این دسته تصور نمی کنن.