مردی نامه ای به امام حسن مجتبی (علیه السلام) داد که در آن اظهار حاجت نموده بود. حضرت بدون آن که نامه را بخواند، فرمود: حاجتت را بر آورده می کنم. کسی

به ایشان عرض کرد: خوب بود نگاهی به نامه اش می انداختید و طبق آن عنایت می فرمودید.

حضرت فرمود:

همین اندازه که او ذلیلانه پیش روی من بایستد، تا نامه اش را بخوانم مورد سئوال خداوند قرار خواهم گرفت.

چهل موضوع / 339 داستان؛ کاظم سعیدپور