علامه طباطبایی یکی از همین کسان – که من همیشه حس می‌کردم – است؛ یک مدرس بزرگ، یک فیلسوف و یک مرد متفکر بزرگ اسلامی است؛ در قم هم هست؛ یک آدم منفرد هم هست؛ دم و دستگاه و هیچی هم ندارد. این در برابر شخصیت‌های بزرگی مثل «هانری کوربَن» یا استادان بزرگ و شرق‌شناس و کرسی‌دار سوربُن که قرار می‌گیرد، روح موفق و مسلط خودش را بر آن خارجی کاملاً نشان می‌دهد. چرا؟ برای اینکه این آقا خالی از محتوای خودش نشده. این آقای طباطبایی یا امثال او که دچار شخصیت‌زدگی نشدند، پُرند؛ از چی؟ از همه تاریخ خودش. آنجا که نشسته همه فرهنگ اسلامی در درون او موج می‌زند، همه نوابغ فلسفه و عرفان و کلام و ادب اسلام در اندیشه او به صورت خودآگاه وجود دارد. دریایی از چهارده قرن تفکر و علم و ذوق و ایمان و فداکاری و حماسه و معنویت – که در این فرهنگ و تاریخ عظیم اسلام است – در درون او منعکس است.

مجموعه آثار دکتر شریعتی، شماره ۲۵