تاویل کهیص درباره وقایع کربلا توسط حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه

یکی از کسانی که در زمان حضرت امام حسن عسکری علیه السلام به خدمت حضرت بقیة الله الاعظم مشرف شده است سعد بن عبد الله شهری است.
وی همراه با احمد بن اسحاق قمی در سامرا به منزل حضرت امام حسن عسکری وارد میشود و در آنجا توفیق میابد که پاسخ سوالات خود را از زبان مبارک حضرت بشنود.

یکی از سوالات سعد در باره تاویل آیه شریفه کهیعص بوده است و حضرت بقیة الله این چنین پاسخ فرمودند:
این حروف،خبر غیبی است که خداوند بنده خود زکریا را به آن مطلع ساخت و سپس آن واقعه را برای حضرت محمد صلی الله علیه و آله نقل کرده است.

حضرت زکریا از خدا در خواست کرد که اسماء خمسه نجباء را به او تعلیم فرماید.پس جبرئیل بر اونازل شد و نامهای شریف ایشان را به او تعلیم کرد.

هنگامی که زکریا نام حضرت محمد و علی و فاطمه و حسن علیهم السلام را ذکر میکرد مسرور میگشت و اندوهش برطرف میشد ولی چون به نام امام حسین را ذکر کرد گریه گلوی او را میگرفت و اشک او جاری میشد و مهموم میگردید.

بالاخره روزی حضرت زکریا عرض کرد:خدایا چه چیز باعث گردیده است که هرگاه نام چهار نفر از این بزرگواران را ذکر می کنم خاطرم تسلا می یابد غصه ام برطرف میشود ولی هنگامی که نام امام حسین علیه را بر زبان میاورم، اشکم جاری می شود و غصه ام افزون میگردد؟
خداوند به زکریا قضهٔ شهادت امام حسین را خبر داد و فرمود: «کهیعص!» پس «کاف» به کربلا، و ها، به هلاکت عترت طاهره علیهم السلام، ویا» به یزید که بر امام حسین ستم نمود، اشاره دارد. عین نیز به عطش امام حسین علیه و «صاد» به صبر و شکیبایی ایشان اشارت دارد.

چون زکریا این داستان را شنید محزون گردید و تا سه روز از مسجد خود بیرون نیامد و مردم را از وارد شدن نزد خودش منع کرد و گریه و زاری می کرد و ناله سر می داد و میگفت: «خدایا! آیا بهترین خلق خود را به اندوه فرزندش مبتلا می نمایی؟! آیا این مصیبت را بر او نازل می کنی؟
آیا به علی و فاطمه لباس سوک می پوشانی؟ ایا این بلا را در خانهٔ ایشان نازل میسازی؟!

منبع:
دارالسلام،ص146
العبقری الحسان،ج2
الیاقوت الاحمر،ص6