دعا برای تعجیل فرج امام عصر علیه السّلام می تواند در تحقّق آن و جلو انداختن زمانش مؤثّر باشد، همان طور که نمونه ای از این گونه تعجیل فرج در مورد قوم بنی اسرائیل پیش آمد. مطابق آنچه از امام صادق علیه السّلام نقل شده خداوند برای فرزندان ابراهیم از همسرش ساره (بنی اسرائیل) چنین مقدّر کرده بود که پس از چهار صد سال به وسیله حضرت موسی علیه السّلام و هارون علیه السّلام از ظلم و ستم فرعون خلاصی یابند، امّا بنی اسرائیل با ضجّه و گریه به پیشگاه پروردگار موفّق شدند فرج موعود را صد و هفتاد سال به جلو اندازند. عین عبارت حضرت چنین است:

فَلَمّا طالَ عَلی بَنی اِسرائیلَ العَذابُ، ضَجُّوا وَ بَکَوا اِلَی اللهِ اَربَعینَ صَباحاً. فَاَوحَی اللهُ اِلی مُوسی وَ هارَونَ یُخَلِّصُهُم مِن فِرعَونَ، فَحَطَّ عَنهُم سَبعینَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ.

پس وقتی (مدّت) عذاب بر بنی اسرائیل طولانی شد، به پیشگاه خداوند چهل صباح ضجه و گریه کردند، تا اینکه خداوند به موسی و هارون وحی فرمود که آنها را از (شرّ) فرعون نجات دهند. پس به این ترتیب صد و هفتاد سال (عذاب مقدّر بر) ایشان کم کرد.

سپس امام صادق علیه السّلام فرمودند:

هکَذا اَنتُم لَو فَعَلتُم لَفَرَّجَ اللهُ عَنّا. فَاَمّا اِذ لَم تَکُونُوا فَاِنَّ الاَمرَ یَنتَهی اِلی مُنتَهاهُ. (1)

وضع شما نیز همین طور است. اگر چنین کنید خداوند فرج ما را می رساند. ولی اگر چنین نکنید، کار به آخرین حدّ خود خواهد رسید.

این مطلب هشدار عجیبی است به مؤمنان در زمان غیبت که اگر فرج پیشوایان خود را از خدا می خواهند، راهی که خود ائمه علیهم السّلام پیش روی آنها نهاده اند، بشناسد و جدّی بگیرند و نسبت به انجام آن اهتمام ورزند.

نکته لطیفی که در این حدیث شریف نهفته و درس مهمّی به دعا کنندگان برای تعجیل فرج می دهد، تعبیر «عَنّا» است. یعنی دعا و ضجّه شیعیان می تواند فَرج اهل بیت علیهم السّلام را به جلو اندازد و کسی که برای تعجیل فرج دعا می کند، باید بیش از هر چیز و پیش از هر چیز، فرج مولا و آقا و محبوب خود را از خداوند طلب کند.
اللهمَّ عَجّل لِسِیّدَنا المَظلوم الفَرَج السّاعه 

1.بحارالانوار ج 52 ص 131 ح 34، از تفسیر عیّاشی.