باسمه تعالي

پيامبراكرم(ص):

«هركس در پي آموختن دانش باشد بهشت در پي اوست»

          در روزگاري كه درهاي كهنه بشري بار ديگر رخ نموده ، جاهليت فراگير گشته و شهوت و خشم و هوا بر عقل و وجدان و فطرت سايه افكنده است، بايد پيام جهاني آن سفيران آسماني و مشعل داران هدايت را به ياد آورد و به دعوت جاودانه آنان لبيك گفت . بشر امروز بيش از هر زمان ، به بازگشت به معارف انبيا ، اخلاق الهي و شريعت مصطفوي(ص) نيازمند، بل مضطر است.

       حوزه هاي علميه بر نوار بلند تاريخ با تربيت عالمان رباني، نخبگان فرهنگي و خطيبان و مبلغان روحاني، پيوند جوامع انساني را با معارف حيات بخش آسماني حفظ كرده ، آواي ملـكوتي انبيا و پيام انسان سـاز محمدي(ص)را به گوش بشر رسانده اند. عالمان دين در طول تاريخ يا لابلاي اين همه آوا و غوغا و اين همه فراخوان و دعوا ، پژواك سخن هدايت شدند و با ايثار خون و حيات خويش ، پيام قدسي سلسله پيامبران را به بشر رساندند و واسطه انتقال پيام خدا به انسان بودند.

       طلبه، نيز آن متعلّم در مسير نجات است كه در جهان فردا به عنوان عالم دين حضور مي يابد و به عنوان سخنگوي معارف اسلامي ، لب مي گشايد . طلبه، مي آموزد تا بداند ، عمل كند، برساند و در راه تحققش بكوشد . طلبه، پاسدار جريان آسماني وحي در هياهوي دنياي مادي است. و طلبگي، آغاز قدم نهادن در راه بلندي است كه همه پيام آوران الهي در آن حضور داشته اند. طلبه، مبلّغ آموزه هاي ديني است و وظيفه دارد  قواعد عمل ديني و سلوك پسنديده معنوي را به ديگران بياموزد . طلبه، هم بايد خودش قاعده مند عمل كند و دفاع روشني از شيوه و سيره خود داشته باشد و هم از آنجا كه آموزگار رفتار است، بايد در بيان قواعد رفتار به ديگران موفق و كارآزموده باشد.