آیت الله میرزا جوادآقاملکی تبریزی(ره):

یکی از مراقبه های مهم از اول تا آخر ماه رجب یادآوری حدیث «ملِک داعی» (فرشتۀ عدعوت کننده) است. آنطور که از رسول خدا صلّی الله علیه وآله روایت شده است که:

خداوند متعال در آسمان هفتم فرشته ای را قرار داده است که به او «داعی» می گویند. وقتی ماه رجب وارد می شود در هر شب آن تا صبح اینگونه می گوید:

«خوشا به حال ذاکران! خوشا به حال مطیعان! خداوند متعال میفرماید: من همنشین کسی هستم که با من همنشین شود؛ و مطیع کسی که از من اطاعت کند؛و آمرزندۀ کسی که از من طلب بخشش کند.

ماه، ماهِ من است؛ و بنده، بندۀ من؛ و رحمت، رحمتِ من. پس کسی که در این ماه مرا بخواند، پاسخش را میدهم؛ و هر که از من طلب کند، به او عطا میکنم.

هر که از من طلب هدایت کند، راه را نشانش می دهم. و من این ماه را رشتۀ اتّصالی بین خود و بندگانم قرار دادم؛ پس هر که به آن چنگ بزند به من می رسد.»

 «المراقبات» ص 70 / حدیث: «الاقبال بالاعمال الحسنة» ج 3 ص 174