امیرالمومنین على علیه السلام در مورد قرآن و اهمیت آن می فرمایند:

کتاب خدا را محکم بگیرید، زیرا رشته‌ای است محکم و نوری است آشکار،و داروی شفابخش و پر منفعت و سیراب کننده‌ای است که عطش (تشنگان حقیقت) را فرو می‌نشاند.

هر کس به آن تمسک جوید، کژی در او راه ندارد تا نیاز به راست نمودن داشته باشد

و منحرف نمی‌گردد و خطا نمی‌کند تا پوزش بطلبد.

خواندن و شنیدن مکررش موجب کهنگی و یا ناراحتی سامعه نگردد (و هر قدر آن را بخوانند و تکرار کنند، باز روح پرور است و شیرینی‌اش دلپذیر).

کسی که با قرآن سخن بگوید، راست گفته و هر کس بدان عمل کند، پیشتاز است.

 نهج البلاغه، خطبه156