علامه طباطبایی می فرماید:

« اجل دو گونه است :
يكى اجل مبهم و يكى اجل مسمى؛ يعنى معين در نزد خداى تعالى، و اين همان اجل محتومى است كه تغيير نمى پذيرد. و به همين جهت آن را مقيد كرده به( عنده - نزد خدا)و معلوم است چيزى كه نزد خدا است دستخوش تغيير نمى شود، و اجل مبهم یا معلق اجلی است که تحقق آن مشروط شده به شرط خاصی که گاهی ممکن است بخاطر عدم تحقق آن شرط، در موعد مقرر فرا نرسد.»

طباطبایی، المیزان، ذیل آیه ۲ سوره انعام