روزی امیرالمؤمنین علیه السلام وارد جمعی شد و از آن ‌ها سؤال کرد: “آیا شما می ‌دانید امیدبخشترین آیه ی قرآن کریم کدام آیه است؟”
هرکس به فراخور حالش آیه ‌ای را عنوان کرد.

بعد از اینکه امیرالمؤمنین علیه السلام نظرات آنان را شنید، فرمود:

 "از حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمودند: امید بخشترین آیه در قرآن این آیه است: «وَأَقِمِ الصَّلاهَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» (سوره هود،114).

سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله ادامه دادند: «یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که یکى از شما براى وضو گرفتن بر می ‌خیزد، گناهانش از جوارحش مى ‏ریزد و زمانی که به روى خود و به قلب خود متوجه خدا مى ‏شود از نمازش کنار نمى‏ رود، مگر آنکه از گناهانش چیزى نمى‏ ماند و مانند روزى که متولد شده پاک مى ‏شود، و اگر بین هر دو نماز گناهى بکند نماز بعدى پاکش می‏ کند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.

 بعد فرمودند: یا على! جز این نیست که نمازهاى پنجگانه براى امت من حکم نهر جارى را دارد که در خانه ی آن ‌ها واقع باشد، حال چگونه است وضع کسى که بدنش آلودگى داشته باشد و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشوید؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همین حکم را دارد.‏”

    منابع: تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق