اما م که بود؟

امام، خادمی بود که خدمتش را  دریغ نورزید .

اما م ،معلمی که عملش عالیترین شاگردان را به جامعه هدیه کرد.

امام ،متکلمی که کلام اسیر ومغلوب او بود .

اما م، عزیزی که عزتش را خدابه او ارزانی داشت.

امام ،ادیبی که ادب در مقابلش سر تعظیم فرود آورد .

امام، مجتهدی ژرف نگر وآینده نگر که سوار بر مرکب زمان بود .

اما م ،عابدی که عبادت را بر دوش می کشید.

اما م ،مفسری که تفسیرش افشای حقایق پنهان هستی بود.

امام ،عالمی که عملش بر علمش سبقت داشت .

اما م ،چشمی داشت تیز بین که ذلت وخواری ابرقدرت های پوشالی را فی الحا ل می دید.

اما م،دستی داشت توانا که ساحران سیاسی را مسحور قدرت خویش نمود.

اما م مجددی که پیکر اسلام را از خرافا ت وموهوما ت وتحجر منزه کرد.

اما م ،فرمانده ای که هر فرمانش فتحی را به ارمغا ن داشت.

اما م ،معشوقی که عا شقا ن به عشق دیدارش با اشک شوق زنگارهای قلبهایشان را می شستند.

اما م ،برقی بود در تاریکی وظلما ت محض.

اما م،ستاره ای بود که در تاریکی شب برای گمراهان طلوع کرد.