نام مقدس مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف در ادیان الهی به صراحت ذکر گردیده که این نیز نوعی از اثبات امام زمان عج می باشد.

«صاحب و حاشر» در صحف ابراهیم؛
«قائم» در زبور سیزدهم؛
«قیدمو» در تورات به لغت ترکوم؛
«ماشیع» مهدی بزرگ در تورات به لغت عبرانی؛

«مهمید آخر» در انجیل؛
«پسر انسان» در عهد جدید؛
«فیروز» در کتاب اشعیای پیامبر؛
«سروش ایزد» در زمزم زرتشت؛
«پنده یزدان» در زند و پازند؛
«لندیطارا» در هزارنامه هندیان؛
«خسرو» در کتاب مجوس؛
«پرویز» در کتاب برزین آذر فارسیان؛
«منصور» در کتاب دید براهمه.

منبع:

نجم الثاقب اثر حاج میرزا حسین طبرسی نوری، باب دوم؛

إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب(عج) اثر علی بن زین العابدین یزدی حائری (متوفای ۱۳۳۳ ق)، ج۱، ص۴۸۱؛

فرهنگ الفبای مهدویت، (موعود نامه) نوشته