آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

خدا اعجاز انبیا، اوصیا، اولیا و علما را هم اگر مصلحت بداند، ظاهر می‌کند؛ کما اینکه در سامره کرد.

کأنه همه در معرض طاعون بودند و همه‌گیر شده بود. آقا سید محمد فشارکی رضوان‌الله‌علیه با آن کراماتش و مقامات علمیه و عملیه‌، گفت:

«من بر همۀ شیعه حکم ‌می‌کنم که سه_روز_روزه بگیرند ـ‌البته روزه مظنونم است و یقینی نیست‌ـ و در این سه روز، زیارت_عاشورا را بخوانند؛ خداوند به‌واسطه این کارشان، این بلا را از شیعه رفع می‌کند».

اهل سامرا دیدند فوج‌فوج از غیر_شیعه وفات می‌کنند، ولی یک نفر از شیعه وفات نمی‌کند.

البته یک نفر در تمام جمعیت شیعه وفات کرد، ولی نه به طاعون. یک پاره‌دوزی به یک مرض دیگری وفات کرد والّا احدی به طاعون وفات نکرد و این‌ها تعجب ‌کردند که این چه بلایی است که مخصوص غیر شیعه است و فوج‌فوج از غیر شیعه، به طاعون وفات می‌کنند.

لذا آن‌ها می‌آمدند در صحن عسکریین و می‌گفتند: «یَا عَلِیٌ الهَادِی، نُسَلِّمُ عَلَیْکَ، مِثْلْ مَا یُسَلِّمُ الشِیعَة»؛

هر طوری که شیعه سلام می‌کنند، ما هم به همان_نیت و همان‌طور سلام می‌کنیم، درباره ما هم شفاعت بکن، کما اینکه شیعه را می‌بینیم که با طاعون کشته نمی‌شوند.

کأنه در طاعون نوشته شده بود: «برای غیر شیعه». این هم از اعجاز است.
ملاحظه می‌کنید؟ بااینکه حقانیت روشن بود، ولی ایمان نمی‌آورند و ریشۀ مطلب را که زیارت_عاشورا بود، دنبال نمی‌کردند.!

رحمت واسعه، ص۲۰۸