آیت الله العظمی بشیری زنجانی میگوید :
مرحوم پدرم ، از اوقات خود خیلی استفاده می‌کرد و در دقایقی که معمول افراد هدر می‌دهند، کارهای فراوانی انجام می‌داد.

ایشان از اوقات اصلی برای کارهای فرعی استفاده نمی‌کرد و از وقت درس، تألیف، پاسخ استفتاء، ملاقات، مطالعه و… کم نمی‌کرد، بلکه برای وقت‌های غیر قابل استفاده برنامه داشت.

مرحوم حاج آقا رضا صدر می‌گفت: یک وقت من با ایشان همراه شدم. ایشان فرمود: وقتی مادرم از دنیا رفت، تصمیم گرفتم هر روز یک جزء قرآن برای او بخوانم.

بعد از مدّتی با خود گفتم: پدرم چه گناهی کرده است که برای او قرآن نمی‌خوانم؟ لذا تصمیم گرفتم هر روز دو جزء قرآن بخوانم. یک جزء برای پدرم و یک جزء برای مادرم. منتهی ایشان این دو جزء را در وقت‌هایی که هدر می‌رفت، تلاوت می‌کرد.

جرعه ای از دریا/ ج 3 /ص 545